نگاهی به کتاب شتابدهی و شتابدهندگان استارتاپ‌ها، مدل‌ها و شاخص‌ها

استارتاپ‌ها یا مجموعه‌های نوپا، تیم‌هایی دو یا چند نفره هستند که در تعامـــل با یکدیگر در پی توسعه ایده‌های خلاقانه و کارآفرینی، جهــت  ورود به بازار کسب‌وکار هستند. این تیم ‌های کوچک عموماً در مراحل اولیه پس از طراحی و توسعه ایده، از نداشتن تیمی منسجم و کارآمد، نبود  فضای استقرار، عدم وجود سرمایه مــالی و کمبود دانش جهت توسعه کسب‌وکار خود و تجاری‌سازی ایده‌های خود رنج می‌برند.  در این میان «شتاب‌دهنده‌ها» به‌عنوان مراکزی که رسالت اصلی خود را رفع محدودیت‌های اولیه و حمایت از این تیم‌ها به‌منظور توسعه کسب‌وکار  و تجاری‌سازی محصولاتشان قرار داده‌اند، ورود پیدا می‌کنند. شیوه‌ی پذیرش و حمایت از تیم‌ها، نوع شتاب‌دهی و فرآیندهای آن و نیز ارزیــابی  عملکرد دوره شتاب‌دهی می‌تواند به روش‌های مختلفی صورت پذیرد. شتابدهنده‌ها یکی از مهمترین بازیگران زیست بوم کارآفرینی هستند که با دیگر اجزا همچون سرمایه گذاران ، دانشگاه ها و.... ارتباط تنگاتنگ  دارند. این مراکز به طور کلی مجموعه‌هایی چابک و متمرکز هستند که در کنار تامین مالی اوایه در ازای دریافت سهام به مدت حدود شش مــاه برای کسب و کارهای نوپا، فضای کار، برنامه عملیاتی، آموزش‌های مرتبط و جلسات ارائه به سرمایه گذاران را مهیا می کنند.

نویسندگان کتاب مطالب خود را در سه فصل مجزا ارائه کرده اند.

فصل اول :  وضعیت اکوسیستم کارآفرینی کشور طراحی شاخص های موفقیت یک شتابدهنده بدون بررسی و ارزیابی محیط و شبکه ای که در آن فعالیت می کند، امکان پذیر نیست. نمـی توان فعالیت یک شتابدهنده را فارغ از دیگر فعالان این حوزه به تصویر کشید و تاثیر و تاثرات آنها را نادبده گرفت. از طرف دیگر، از آنجــا که  اکوسیستم کارآفرینی ایران در حال شکل گیری است و هنوز به بلوغی که بایستی برسد نرسیده است، لازم است که اکوسیستم توسط نهادهایی که قصد نقش آفرینی در این اکوسیستم دارند، مورد توجه واقع شود.

فصل دوم : شاخص های ارزیابی شتابدهنده ها شاخص متغیری است که برای ارزیابی شرایط و حساسیت ها، مقایسه بین مکان ها و موقعیت ها و نیز ارزیابی شرایط و گرایش هــا در ارتباط با اهداف و مقاصد، تامین اطلاعات هشدار دهنده، پیش بینی شرایط و روند آینده به کار می رود. این اطلاعات در برخی سطوج تصمیم گیری بسیار مهم و موثرند و بنابراین قابلیت بکارگیری برای برنامه ریزی، پایش و ارزشیابی را دارند. به طور کلی می توان گفت شتابدهنده مناسب، شتابدهنده ای است که بتواند نیازهای وسیع تری از یک استارتاپ را به نحو احسن بر طرف نماید. و در عین حال به استقلال آن در ادامه رشد کمک بیشتری نماید. اما به منظور ارزیابی شتابدهنده ها به صورت عملیاتی نیازمند معیارهایی هستیم که بر مبنای این معیارها، شتابدهنده ها مورد سنجش قرار گیرند. برخی از مهمترین شاخص های ذکر شده در این فصل در زیر اشاره شده است. -ارزش پولی کل سرمایه گذاری ها ( Total $ funding) -تعداد پتنت (Patent count) -تعداد سرمایه گذاران متمایز (Number of distinct investors) -میزان اشتغالزایی (Employment) -درصد استارتاپ هایی که با موفقیت فرایند شتابدهی را طی می کنند. (Percent of applicants will be succesful) - میزان تاثیرات شتابدهنده  در اکوسیستم کارآفرینی (Acelerator  impact) -میانگین ارزش سبد تیم های استارتاپی یک شتابدهنده (Average valuations of the portfolio companies) -افزایش سرمایه گذاری منطقه ای بر روی استارتاپ ها (Increasing regional investment in startups) 

فصل سوم : مدل های کسب و کار و تامین مالی شتابدهنده ها شتابدهنده ها در حال حاضر در مدل کسب و کاری خود با چالش هایی روبرو هستند که به شدت می تواند حیات آنها را تهدید کند. از مهمترین چالش هایی که این نهادها با آن روبرو هستند، راهکارهای درآمدزایی برای بقا تا زمان سوددهی استارتاپهاست. عدم تمرکز و دقت بر روی ایـن موضوع باعث می شود که شتابدهنده هایی که در آغاز راه خود قرار دارند، هم خود و هم استارتاپ هایی که در مهد توسعه آن شتابدهنده قـــرار دارند، به نابودی بکشانند. غیر از بحث مالی، آنها چالش هایی در رابطه با نحوه جذب و مدیریت سرمایه و همچنین نحوه تعامل مالی با سرمایه گذاران در مراحل مختلف سرمایه گذاری و حتی خروج دارند.